Nα απαλλαγούμε από το σύνδρομο της υποτέλειας... Εκτύπωση E-mail

 

 

Του Σαρκίς Αγαμπατιάν

Oκτώβριός - Δεκέμβριός 2012 τεύχος 75

 

Με α­φορ­μή τη με­τα­φο­ρά του αζέ­ρου κα­τά­δι­κου Ρα­μίλ Σα­φά­ροφ, που α­πο­κε­φά­λι­σε μ’ έ­να τσε­κού­ρι τον αρ­μέ­νιο υ­πο­λο­χα­γό Κουρ­κέν Μαρ­κα­ριάν στον ύ­πνο του στη διάρ­κεια ε­νός σε­μι­να­ρί­ου που εί­χε οργα­νώ­σει το ΝΑ­ΤΟ στη Βου­δα­πέ­στη το 2004 για τη με­τεκ­παί­δευ­ση συμ­μά­χων στρα­τιω­τι­κών, α­πό τις ουγ­γρι­κές φυ­λα­κές στο Α­ζερ­μπα­ϊ­τζάν για να «ε­κτί­σει» την ποι­νή του και την υ­πο­το­νι­κή α­ντί­δρα­ση του Ε­ρε­βάν*.

 

Θύ­μα­τα πο­λυά­ριθ­μων κα­τα­κτη­τών στη διάρ­κεια της ι­στο­ρί­ας, οι Αρ­μέ­νιοι α­νέ­πτυ­ξαν έ­να ι­σχυ­ρό έν­στι­κτο ε­πι­βί­ω­σης. Για ν’ α­ντι­με­τωπί­σουν τα προ­βλή­μα­τα και τις δυ­σκο­λί­ες, έ­μα­θαν να εί­ναι πι­στοί στους ε­κάστο­τε κα­τα­κτη­τές. Αν και κα­τή­γα­γαν πολ­λές «η­θι­κές νί­κες», οι πραγ­μα­τι­κές ε­πι­τυ­χί­ες τους στα πε­δί­α των μα­χών ή­ταν ε­λά­χι­στες. Θα πρέ­πει να α­να­τρέ­ξου­με δυο χι­λιά­δες χρό­νια πριν, την πε­ρί­ο­δο της βα­σι­λεί­ας του Τι­γρά­νη Β΄ του Μέ­γα (95-55 π.Χ.) για να βρού­με έ­να σπά­νιο πα­ρά­δειγ­μα ε­νός αρ­μέ­νιου η­γέ­τη κα­τακτη­τή, η αυ­το­κρα­το­ρί­α του ο­ποί­ου ε­κτει­νό­ταν α­πό την Κα­σπί­α μέ­χρι τη Με­σόγειο θά­λασ­σα.

Στα νε­ώ­τε­ρα χρό­νια, πριν α­πό την πε­ρί­ο­δο της Γε­νο­κτο­νί­ας, οι αρ­μέ­νιοι φε­ντα­ΐ­δες α­νέ­πτυ­ξαν στρα­τιω­τι­κή δρά­ση ε­να­ντί­ον των τούρ­κων δο­λο­φό­νων και των κούρ­δων μι­σθο­φό­ρων τους. Στη διάρ­κεια της Γε­νο­κτο­νί­ας, οι Αρ­μέ­νιοι του Σα­σούν, του Βαν, του Ζε­ϊ­τούν, του Μού­σα Νταγ α­ντι­στά­θη­καν σθε­να­ρά για να μην έ­χουν την ί­δια τύ­χη με το 1,5 ε­κα­τομ­μύ­ριο ο­μο­ε­θνείς τους που σφα­γιά­στη­καν σαν τα πρό­βα­τα. Η η­ρω­ι­κή μά­χη του Σαρ­ντα­ρα­μπά­ντ έ­δω­σε τη δυ­να­τό­τη­τα στον αρ­με­νι­κό πλη­θυ­σμό της α­να­το­λι­κής Αρ­με­νί­ας να δια­σωθεί και να δη­μιουρ­γή­σει κυ­ριο­λε­κτι­κά μέ­σα α­πό τις στά­χτες και τα ε­ρεί­πια την πρώ­τη Αρ­με­νι­κή Δη­μο­κρα­τί­α το 1918. Τέ­λος, α­πό το 1988 και με­τά, οι θαρ­ρα­λέ­οι κά­τοι­κοι του Κα­ρα­μπάχ με­τά α­πό σκλη­ρές μά­χες κα­τά­φε­ραν να α­πε­λευ­θε­ρώ­σουν τη χώ­ρα τους α­πό τις υ­πέρ­τε­ρες α­ριθ­μη­τι­κά δυ­νά­μεις του Α­ζερ­μπα­ϊ­τζάν.

Στα τέ­λη του 19ου αιώ­να και στις αρ­χές του 20ού αιώ­να πο­λυά­ριθ­μοι δυ­τι­κοί ιερα­πό­στο­λοι, έ­μπο­ροι, συγ­γρα­φείς και τα­ξι­διώ­τες πε­ριέ­γρα­φαν τους Αρ­μέ­νιους που συ­να­ντού­σαν στην Ο­θω­μα­νι­κή αυ­το­κρα­το­ρί­α ως ά­το­μα με «δου­λι­κή» συ­μπε­ρι­φο­ρά και νο­ο­τρο­πί­α. Η αρ­με­νο-κα­να­δι­κή δια­δι­κτυα­κή ι­στο­σε­λίδα Keghart.com δη­μοσί­ευ­σε πρό­σφα­τα έ­να άρ­θρο που α­να­φε­ρό­ταν σε μια πε­ρι­γρα­φή που εί­χε κά­νει ο Δρ. Ου­ί­λιαμ Γκου­ντέλ για τους Αρ­μέ­νιους της Κων­στα­ντι­νού­πο­λης το 1871: «Τέσ­σε­ρις αιώ­νες κα­τα­πί­ε­σης, βα­σά­νων και α­βε­βαιό­τη­τας δια­πό­τι­σαν μια ο­λό­κλη­ρη κοι­νό­τη­τα μ’ έ­να διαρ­κή φόβο, έ­να διαρ­κή βά­σα­νο και μια τα­πεί­νω­ση που έ­σβη­σαν κά­θε ί­χνος α­ντρειο­σύνης και παλ­λη­κα­ριάς, σε τέ­τοιο βαθ­μό που τα μέ­λη της να συ­μπε­ρι­φέ­ρο­νται δουλι­κά και μοι­ρο­λα­τρι­κά, μια α­ξιο­κα­τα­φρό­νη­τη φυ­λή. Μό­νο με­τά α­πό α­πό πολ­λές γε­νιές οι α­πό­γονοί τους που θα ζή­σουν πιο ε­λεύ­θε­ρα και ευτυ­χι­σμέ­να θα μπο­ρέ­σουν να εξα­λεί­ψουν τα ψυ­χο­λο­γι­κά τραύ­μα­τα που α­πέ­κτη­σαν στη διάρ­κεια της μα­κραί­ω­νης υ­πο­τέ­λειας».

Δυ­στυ­χώς, πολ­λοί Αρ­μέ­νιοι πρέ­πει να ξε­πε­ρά­σουν αυ­τή τη «δου­λι­κή συ­μπε­ριφο­ρά» που έ­χει ρι­ζω­θεί βα­θιά στον ψυ­χι­σμό τους και κλη­ρο­νό­μη­σαν α­πό τους προ­γό­νους τους, έ­χο­ντας ζή­σει ε­πί αιώ­νες κά­τω α­πό ξέ­νο ζυ­γό. Πο­λυά­ριθ­μα πα­ρα­δείγ­μα­τα τέ­τοιας συ­μπε­ρι­φο­ράς συ­να­ντά­με στις πα­ροι­κί­ες της δια­σποράς αλ­λά και στην ί­δια την Αρ­με­νί­α, ό­που πο­λί­τες υ­φί­στα­νται α­δι­κί­ες και προ­σβο­λές χω­ρίς να δια­μαρ­τύ­ρο­νται.

Εί­ναι πλέ­ον και­ρός οι Αρ­μέ­νιοι ν’ α­πο­τι­νά­ξουν αυ­τή τη νο­ο­τρο­πί­α και να υ­πε­ρα­σπι­στούν τα δι­καιώ­μα­τά τους. Δεν πρέ­πει να πα­ρα­μεί­νουν σιω­πη­λοί απέ­να­ντι στην α­δι­κί­α, την κα­τά­χρη­ση ε­ξου­σί­ας ή τις ε­πι­θέ­σεις που υ­φί­στανται, αλ­λά ν’ α­πα­ντή­σουν με κα­τάλ­λη­λο τρό­πο χω­ρίς να προ­σφύ­γουν σε α­πε­ρίσκε­πτες πρά­ξεις που θα μπο­ρού­σαν να θέ­σουν σε κίν­δυ­νο τις πα­ροι­κί­ες ή την πα­τρί­δα. Αν για πα­ρά­δειγ­μα κά­ποιοι δη­μο­σιο­γρά­φοι πα­ρα­ποιούν τα γε­γο­νότα της Γε­νο­κτο­νί­ας, θα πρέ­πει να υ­πάρ­ξει ά­με­ση α­πά­ντη­ση και δυ­σφή­μι­σή τους στον Τύ­πο, ώ­στε να μην ε­πα­να­λη­φθούν φαι­νό­με­να άρ­νη­σης ή αμ­φι­σβή­τη­σης της Γε­νο­κτο­νί­ας α­πό άλ­λους στο μέλ­λον.

Τα συ­νο­ρια­κά ε­πει­σό­δια και οι α­πρό­κλη­τες ε­πι­θέ­σεις των Α­ζέ­ρων στο Κα­ραμπάχ πριν α­πό με­ρι­κούς μή­νες που προ­κά­λε­σαν το θά­να­το Αρ­με­νί­ων στρα­τιω­τών, έ­δει­ξαν την υ­πο­το­νι­κή α­ντί­δρα­ση των αρ­με­νι­κών αρ­χών που ε­κτός α­πό κάποιες φρα­στι­κές ε­πι­θέ­σεις δεν έ­πρα­ξαν το αυ­το­νό­η­το, δη­λα­δή να προ­ει­δο­ποιή­σουν και να στεί­λουν έ­να σα­φές μή­νυ­μα ό­τι σε πε­ρί­πτω­ση που ε­πα­να­λη­φθούν στο μέλ­λον πα­ρό­μοιες α­ναι­τιο­λό­γη­τες ε­πι­θέ­σεις η Αρ­με­νί­α :

-Θα α­να­γκα­στεί να δια­κό­ψει τις συ­νο­μιλί­ες με το Α­ζερ­μπα­ϊ­τζάν κα­θυ­στε­ρώ­ντας έ­τσι την ε­πί­λυ­ση του προ­βλή­μα­τος του Κα­ρα­μπάχ.

-Θα ε­γκα­τα­λεί­ψει κά­θε εί­δους δια­πραγ­μά­τευ­ση κα­θώς δεν έχει να κερ­δί­σει και πολ­λά πράγ­μα­τα, πα­ρά μό­νο να κά­νει πα­ρα­χω­ρή­σεις.

-Θα δεί­ξει στον κό­σμο ό­τι η κυ­βέρ­νη­ση του Α­ζερ­μπα­ϊ­τζάν δεν εν­δια­φέ­ρε­ται να βρει μια ει­ρη­νι­κή λύ­ση στο πρό­βλημα του Κα­ρα­μπάχ και ό­τι εί­ναι υ­πεύ­θυ­νη για την α­πο­τυ­χί­α.

-Θα υ­πο­χρε­ω­θεί ν’ α­να­λά­βει στρα­τιωτι­κή δρά­ση, πράγ­μα που θα μπο­ρού­σε να προ­κα­λέ­σει τε­ρά­στιες κα­τα­στρο­φές στις πε­τρε­λα­ϊ­κές ε­γκα­τα­στά­σεις και στον ε­ξο­πλι­σμό δι­σε­κα­τομ­μυ­ρί­ων δο­λαρί­ων που έ­χουν ε­πεν­δύ­σει οι ξέ­νες ε­ται­ρί­ες, α­πο­θαρ­ρύ­νο­ντας έ­τσι το Α­ζερ­μπα­ϊ­τζάν να κά­νει και­νούρ­γιες ε­πι­θέ­σεις.

Οι Αρ­μέ­νιοι δεν ζουν πλέ­ον στην Ο­θω­μα­νι­κή αυ­το­κρα­το­ρί­α και δεν εί­ναι σκλά­βοι κα­νε­νός. Η νο­ο­τρο­πί­α της υ­πο­τέ­λειας έ­χει πα­ρέλ­θει α­νε­πι­στρε­πτί. Πρέ­πει ν’ α­παλ­λα­γούν α­πό τα ψυ­χο­λο­γι­κά συ­μπλέγ­μα­τα που τους βα­ραί­νουν και να λά­βουν ό­λα τα α­να­γκαί­α μέ­τρα για να υ­πε­ρα­σπι­στούν το ε­θνι­κό τους συμ­φέ­ρον.          

*Η Αρ­με­νί­α α­να­κοί­νω­σε ό­τι α­να­στέλ­λει τις δι­πλω­μα­τι­κές σχέ­σεις και τις ε­πί­ση­μες ε­πα­φές της με την Ουγ­γα­ρί­α. Ο πρό­ε­δρος της Δη­μο­κρα­τί­ας Σαρ­κι­σιάν πα­ρέ­δω­σε έ­να λα­κω­νι­κό μή­νυ­μα στους ξέ­νους πρέ­σβεις στο Ερε­βάν, προ­ει­δο­ποιώ­ντας τους ό­τι οι μελ­λο­ντι­κές σχέ­σεις της Αρ­με­νί­ας με τις α­ντί­στοι­χες κυ­βερ­νή­σεις τους θα ε­ξαρ­τη­θούν α­πό την α­ντί­δρα­σή τους σ’ αυτό το συμ­βάν. Ή­δη Ρω­σί­α και Ηνω­μέ­νες Πο­λι­τεί­ες α­ντέ­δρασαν εκ­φρά­ζο­ντας την α­νη­συ­χί­α τους για την α­πε­λευ­θέ­ρωση του Σα­φά­ροφ και ζή­τη­σαν ε­ξη­γή­σεις α­πό την Ουγ­γα­ρί­α και το Α­ζερ­μπα­ϊ­τζάν.

Share
 

Για να εξασφαλίσουμε τη σωστή λειτουργία του ιστότοπου, μερικές φορές τοποθετούμε μικρά αρχεία δεδομένων στον υπολογιστή σας, τα λεγόμενα «cookies». Οι περισσότεροι μεγάλοι ιστότοποι κάνουν το ίδιο. Περισσότερα...

"Δέχομαι"


ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΙΒΛΙΩΝ


διαφήμιση στο αρμενικά

armenian community

Online Επισκέπτες

Έχουμε 39 επισκέπτες συνδεδεμένους