ancient-origins.net

Μετάφραση: Αγκόπ Χανικιάν

Οι αρχαιολόγοι που άνοιξαν πρόσφατα έναν τάφο της Ύστερης Εποχής του Χαλκού (περίπου 1.200 π.Χ.) στην περιοχή Μετζαμόρ της Αρμενίας βρήκαν αναρίθμητα μικρά χρυσά τεχνουργήματα, συμπεριλαμβανομένων δεκάδων σκόρπιων κομματιών που αποτελούν τμήματα τριών χρυσών περιδέραιων, τα οποία αποδείχθηκαν εντυπωσιακά όμορφα όταν ενώθηκαν.Αλλά ακόμη πιο αξιοσημείωτο εύρημα αποτελούν οι σκελετοί ενός άνδρα και μιας γυναίκας που είχαν ταφεί μαζί, σφιχταγκαλιασμένοι τρυφερά, σε μια αγκαλιά που έμελλε να διαρκέσει αιώνια.

Υπήρξαν οι δύο αυτοί άνθρωποι εραστές, όπως οΡωμαίος και η Ιουλιέτατου Σαίξπηρ, που υπέστησαν μια τραγική μοίρα η οποία τους εμπόδισε να περάσουν τη ζωή τους μαζί;Μήπως πέθανε ο ένας απροσδόκητα, οδηγώντας τον άλλον στην αυτοκτονία (όπως έκαναν ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα), ώστε να μπορέσει να ενωθεί με το αγαπημένο του πρόσωπο στον άλλο κόσμο;

Οι εκτιμήσεις δείχνουν πως και τα δύο άτομα ήταν περίπου στη ηλικία των 30 ετών, επομένως ο θάνατός τους ήταν πρόωρος.Σε αντίθεση με τους φανταστικούς ήρωες Ρωμαίο και Ιουλιέτα, οι οποίοι κατέληξαν να θαφτούν μαζί παρά τις προσπάθειες των οικογενειών τους να τους κρατήσουν χωριστά, οι δύο σύντροφοι της Εποχής του Χαλκού θάφτηκαν σκόπιμα μαζί από μέλη της οικογένειας ή φίλους τους που επέλεξαν να τιμήσουν τη σχέση αγάπης του ζεύγους στον θάνατο, όπως πιθανότατα τη σεβάστηκαν και κατά τη διάρκεια της ζωής τους.

«Ο θάνατός τους αποτελεί μυστήριο για εμάς. Δεν γνωρίζουμε την αιτία, αλλά όλα δείχνουν ότι πέθαναν την ίδια στιγμή, μιας και δεν υπάρχουν ίχνη παραβίασης του τάφου» δήλωσε ο καθηγητής αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας που συμμετείχε στη συγκεκριμένη μελέτη Χριστόφ Γιακούμπιακ, σε ανακοίνωσή του που δημοσίευσε το πολωνικό πρακτορείο ειδήσεων ΠΑΠ.

Ένας περίτεχνα διακοσμημένος τάφος για τον αρχαίο Ρωμαίο και την Ιουλιέτα του

Σύμφωνα με το  Άρτνετ, το εσωτερικό του τάφου όπου βρέθηκε το ζεύγος ήταν διακοσμημένο με ποικίλα ενδιαφέροντα ταφικά αντικείμενα που εντυπωσιάζουν με την ομορφιά τους.Μεταξύ άλλων, βρέθηκε μια ξύλινη ταφική κλίνη, ένα κεραμικό φλασκί με γυαλιστερό φινίρισμα από κασσίτερο, και άλλοι τύποι κεραμικών αγγείων, τα περισσότερα άθικτα.Το συγκεκριμένο φλασκί ήταν είδος πολυτελείας για την εποχή του, καθώς δεν είχε παραχθεί τοπικά αλλά πιθανόν είχε εισαχθεί από τη Συρία ή κάποια περιοχή της Μεσοποταμίας.

Εκτός από τα κομμάτια του χρυσού, μερικά από τα οποία είχαν τη μορφήκελτικών σταυρών, οι Πολωνοί και οι Αρμένιοι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν και περισσότερες από εκατό χάντρες από κεχριμπάρι και καρνεόλη (φυσικός ορυκτός ημιπολύτιμος λίθος), που πιθανόν κοσμούσαν τα τρία χρυσά περιδέραια.Όλα τα χρυσά κομμάτια αλλά και οι χάντρες έχουν δουλευτεί με μεγάλη δεξιοτεχνία, υποδεικνύοντας την υψηλού επιπέδου ικανότητα κατασκευής κοσμημάτων των κατοίκων της Αρμενίας τον 13^ο αιώνα  π.Χ.

Ο τάφος περιελάμβανε και αντικείμενα που ήταν σαφώς προσωπικά των δύο νέων.Εκτός από τα κομμάτια από τα σπασμένα περιδέραια που βρέθηκαν κοντά τους, τα δύο σώματα είχαν στολιστεί και με κοσμήματα –με χάλκινα βραχιόλια η γυναίκα, και ένα συρμάτινο δαχτυλίδι ο άνδρας.

Το «καταδικασμένο» ζευγάρι της Ύστερης Εποχής του Χαλκού αναπαυόταν σε έναν πέτρινο ταφικό θάλαμο, μέσα στο έδαφος, περιτριγυρισμένο από μεγάλους ογκόλιθους, ο οποίος σίγουρα θα ήταν καλυμμένος με χώμα, όπως και οι περισσότεροι από τους, πλέον των εκατό, τάφων που έχουν αποκαλυφθεί στην αρχαία νεκρόπολη του Μετζαμόρ κατά τη διάρκεια των ετών.Ωστόσο δεν έχουν μείνει ίχνη από αυτούς τους τύμβους σήμερα.Στην πραγματικότητα, μόνο μερικοί εξ αυτών που έχουν ανακαλυφθεί από τότε που ξεκίνησαν οι ανασκαφές το 1965 έχουν γλιτώσει τη λεηλασία των τυμβωρύχων, οι οποίοι αφαίρεσαν μια εξαιρετική συλλογή πολύτιμων τάφων και άλλων αντικειμένων από το Μετζαμόρ στο πέρασμα των αιώνων.

Ιχνηλατώντας την ιστορία του Μετζαμόρ και των μυστηριωδών κατοίκων του

Το Μετζαμόρ ανασκάφηκε για πρώτη φορά πριν από σχεδόν έξι δεκαετίες, και αποτελεί έναν από τους πιο γνωστούς και σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους της Αρμενίας, περίπου 36 χιλιόμετρα δυτικά της πρωτεύουσας Γερεβάν.

Η νεκρόπολη στο Μετζαμόρ, ηλικίας 2.200 ετών, είναι εκτεταμένη και ογκώδης, καλύπτοντας έκταση μεγαλύτερη από 250 στρέμματα.Κατασκευάστηκε δίπλα σε έναν οχυρωμένο οικισμό μεγαλύτερο από οποιοδήποτε χωριό που έχει βρεθεί μέχρι τώρα στην περιοχή.

Πολλοί τάφοι έχουν ανακαλυφθεί στην τοποθεσία αυτή από τότε που ξεκίνησαν οι ανασκαφές τη δεκαετία του 1960, αλλά οι ελπίδες των αρχαιολόγων για σημαντικές ανακαλύψεις διαψεύστηκαν όταν αντιλήφθηκαν ότι σχεδόν όλοι οι τάφοι είχαν λεηλατηθεί προ πολλού και ως εκ τούτου ήταν άδειοι.

Οι ειδικοί δεν γνωρίζουν ποιος κατοικούσε στην περιοχή γύρω από το Μετζαμόρ την Ύστερη Εποχή του Χαλκού.Οι κάτοικοι του οχυρωμένου χωριού δεν είχαν γραπτή γλώσσα και ως εκ τούτου δεν άφησαν πίσω τους πληροφορίες για το ποιοι ήταν ή τι πίστευαν. «Αλλά ήταν ένας υπέροχος οικισμός» δήλωσε ο καθηγητής Γιακούμπιακ. «Ακόμη και οχυρώσεις φτιαγμένες από τεράστιους ογκόλιθους έχουν διασωθεί μέχρι την εποχή μας και περικλείουν τη λεγόμενη ακρόπολη του οικισμού. Στα τέλη της 2ης χιλιετίας π.Χ. δεν υπήρχε άλλος οικισμός στην περιοχή που να μπορεί να συγκριθεί σε σπουδαιότητα και μέγεθος με εκείνον του Μετζαμόρ».

Κατά τη διάρκεια της προϊστορικής ακμής του, που διήρκεσε από την 4η έως τη 2η χιλιετία π.Χ., ο οικισμός απλώθηκε σε έκταση 25 στρεμμάτων και περιβαλλόταν από πέτρινα τείχη.Ακόμη πιο ένδοξες ημέρες ακολούθησαν και έτσι το Μετζαμόρ επεκτάθηκε περαιτέρω κατά την πρώιμη Εποχή του Σιδήρου (11ος-9οςαιώνας  π.Χ.), δεκαπλασιάζοντας το μέγεθός του και διαθέτοντας μια κεντρική περιοχή με πολλαπλά συγκροτήματα ναών και ιερών.Τον 8^ο αιώνα π.Χ. το Μετζαμόρ περιήλθε στο μεγάλο βασίλειο των Ουραράτ, το οποίο αναφέρεται ως  «Αραράτ»  στη Βίβλο.

Οι ανασκαφές που έφεραν στο φως τα προσεκτικά τοποθετημένα σώματα τουάτυχου ζευγαριού  έγιναν το φθινόπωρο του περασμένου έτους. Οι κοινές ανασκαφές Πολωνών και Αρμενίων στο Μετζαμόρ εξακολουθούν να λαμβάνουν χώρα σε εποχική βάση από το 2013 και θα συνεχιστούν σε μια τοποθεσία που έχει αποδειχθεί πολλά υποσχόμενη και παραγωγική για τους αρχαιολόγους.

Tweet

Share