Νέα μελέτη DNA αποδεικνύει αρμενικά γενετικά ίχνη ανά τον κόσμο |
![]() |
![]() |
Ταλίν Μαρντικιάν Πηγή: www.peopleofar.wordpress.com Ιανουάριος - Μάρτιος 2014 Τεύχος 80
Eκτεταμένη ανάμιξη του ανθρωπίνου πληθυσμού τις τελευταίες χιλιετίες αποκαλύπτει η νέα δημοσίευση του Science by Hellenthal et al. (2014) , λόγω του γεγονότος ότι απομακρυσμένοι μεταξύ τους πληθυσμοί, στο παρελθόν είχαν συναντηθεί και αναπαραχθεί αφήνοντας γενετικά ίχνη στο γονιδίωμα των επόμενων γενεών. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου τα ίχνη αυτά διασπώνται και είναι δύσκολο να εντοπιστούν. Το περιοδικό περιγράφει μια μέθοδο, τη «ζωγραφική χρωμοσώματος», στην οποία ακολουθούνται τα γενετικά ίχνη ανάμιξης πίσω στον χρόνο, μέχρι τον πλησιέστερο σωζόμενο πληθυσμό. Η προσέγγιση αυτή, αποκάλυψε λεπτομέρειες της παγκόσμιας ιστορίας της ανθρώπινης «ανάμιξης» κατά τα τελευταία 4000 χρόνια. Βάσει αυτών των αποτελεσμάτων, το Hellanthal et al. δημιούργησε τον «Γενετικό Άτλαντα» της ανθρώπινης ιστορίας ανάμιξης, που δείχνει τα γενετικά ίχνη διαφόρων πληθυσμών ανά τον κόσμο. Σχετικά με τον αρμενικό πληθυσμό, ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι πληθυσμοί στους οποίους οι Αρμένιοι έχουν αφήσει τα γενετικά τους ίχνη. Ο παρακάτω χάρτης δείχνει τα σημαντικά ποσοστά του αρμενικού DNΑ, όπου σύμφωνα με την μελέτη παρουσιάζονται σε μη αρμενικούς πληθυσμούς. Ετρούσκοι - Αρμένιοι Παρατηρείται σημαντική παρουσία του αρμενικού γενετικού υλικού στην Ιταλία, ιδίως στην Τοσκάνη. Η Τοσκάνη ιστορικά ταυτίζεται με τους Ετρούσκους, ετυμολογία που προέρχεται από το λατινικό Tusci. Πολυάριθμοι μελετητές στο παρελθόν είχαν προτείνει τη σύνδεση Αρμενίων και Ετρούσκων. Ο Βρετανός μελετητής Dr. Robert Ellis, αναφέρει στο βιβλίο του «Η αρμενική καταγωγή των Ετρούσκων» ότι: Οι Αρμένιοι, όπως και οι Κέλτες, είναι πλέον λίγοι αριθμητικά. Διασκορπίστηκαν δυτικά απο την Αρμενία, προς την Ιταλία και σε άλλες τοποθεσίες ως «Φρύγες», «Θράκες», «Πελασγοί» και «Ετρούσκοι». Ο Νορβηγός μελετητής Dr. Bugge υποθέτει ότι η ετρουσκική γλώσσα προερχόταν από την αρμενική. Άλλοι μελετητές, όπως ο Βαχάν Μ. Κιουρκτσιάν, ταυτοποίησαν τη συγγένεια της τέχνης, της αρχιτεκτονικής και της γλώσσας των Ουραρτού με των Ετρούσκων της Ιταλίας. Ως εκ τούτου, αρμενικά γενετικά ίχνη μεταξύ του πληθυσμού της Τοσκάνης επιβεβαιώνουν την θεωρία σύνδεσης Ετρούσκων και Αρμενίων. Η αρμενική ανάμιξη Όσον αφορά την ανάμιξη των Αρμενίων (διαφορετικοί άνθρωποι που συνέβαλαν στα αρμενικά γονίδια), η μελέτη είναι ασαφής καθώς τοποθετεί τους Αρμενίους μεταξύ των πληθυσμών που δεν αναμίχθηκαν ή που είναι αβέβαιη η ανάμιξή τους. Σύμφωνα με τη μελέτη, οι Αρμένιοι έχουν σημαντικές γενετικές ομοιότητες με ορισμένους ξένους πληθυσμούς (συμπεριλαμβανομένων και των Ιρλανδών), αλλά «το γενετικό ίχνος είναι είτε πολύ αδύναμο είτε πολύ περίπλοκο για να περιγραφεί». Όπως ορθώς επισήμανε το ιστολόγιο Dienekes, οι Αρμένιοι φαίνεται να είναι οι μόνοι άνθρωποι μεταξύ του Ατλαντικού και του Ειρηνικού που έχουν προσδιοριστεί ως μη αναμεμιγμένοι ή αβέβαιης ανάμιξης (όπως φαίνεται και στο χάρτη ). Πιθανότατα η αρμενική ανάμιξη προηγείται της μελέτης, καθώς η μελέτη πηγαίνει μόνο 4000 χρόνια πίσω, ενώ η αρμενική εθνογένεση είναι πολύ παλαιότερη. Γνωρίζουμε επίσης από προηγούμενες μελέτες ότι οι κυρίαρχοι αρμενικοί δείκτες R1b, G2 και J2 προέρχονται από την περιοχή του αρμενικού οροπεδίου, η οποία παρέχει και ενδείξεις ως προς την κατεύθυνση της γενετικής εξάπλωσης από την Αρμενία προς τα έξω. Οι Τούρκοι της Ανατολίας Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει το γεγονός ότι η γενετική «κατασκευή» των Τούρκων κατά κύριο λόγο αποτελείται από ελληνικό, αρμενικό και ιρανικό DNA, το καθένα με ποσοστό συνεισφοράς γύρω στο 10%. Σε αντιπαραβολή, η Μογγολική (ασιατική) συνεισφορά ανέρχεται μόνο στο 3,7%. Είναι ασφαλές να υποθέσουμε ότι η Ανατολική Τουρκία θα δείξει ακόμα μεγαλύτερη γενετική συμβολή των Αρμενίων, υπόθεση η οποία επιβεβαιώνει την αντίληψη και τις υποθέσεις διαφόρων μελετητών ότι οι Τούρκοι είναι επιπολιτισμένοι Αρμένιοι. Περιορισμοί της μελέτης Η μελέτη έχει κάποιους περιορισμούς, οι οποίοι συζητήθηκαν στο ανθρωπολογικό ιστολόγιο Dienekes. Επιπλέον, ορισμένα στοιχεία είναι ασυμβίβαστα με άλλες γενετικές μελέτες και τα μεγέθη των δειγμάτων ήταν αρκετά περιορισμένα. Ωστόσο, τα ευρήματα που παρουσιάζονται στον Γενετικό Άτλαντα δεν παύουν να είναι σημαντικά. Πιθανόν, μελλοντικές μελέτες να διευρύνουν τον Άτλαντα με στοιχεία συλλεγμένα από περισσότερα άτομα και εθνοτικές ομάδες για πιο ακριβή συμπεράσματα. Σύμφωνα με τη μελέτη, οι παρακάτω πληθυσμιακές ομάδες παρουσιάζουν σημαντικά ποσοστά αρμενικού γενετικού ίχνους: Λέσγιοι - Lezgins (Ν.Καύκασος - Κασπία) 13.8% Γεωργιανοί 12.4% Τοσκανοί (Ιταλία) 10.7% Τούρκοι 9.9% Ιρανοί 7.5% Κύπριοι 7.3% Δρούζοι 6.6% Νότια Ιταλία 6.2% Αντιγκέα (Β.Καύκασος, Μαύρη Θάλασσα) 5.9% Σύριοι 4.5% Ιορδανοί 4.2% Δυτική Σικελία 4.2% Σαουδάραβες 4.0% Χαν (Βόρεια Κίνα) 3.9% Νότια Σικελία 3.8% Χαζάροι (Αφγανιστάν) 3.7% Ουζμπέκοι 3.4% Αιγύπτιοι 3.4% Βεδουϊνοι 3.2% Εβραίοι της Ινδίας 3.0% Makrani (Πακιστάν) 2.9% Τυνήσιοι 2.6% Παλαιστίνιοι 1.7% Βιρμανοί 1.3% Pathan (Βόρειο Πακιστάν) 1.3% Sindhi (Πακιστάν- Ινδία) 1.1% Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα 1.1% Ουιγούροι 0.9% Ισπανοί 0.8% Burusho (Βόρειο Αφγανιστάν) 0.8% Παπούα Νέα Γουινέα 0.6% Καμπότζη 0.5% |