Ένας αντιπερισπασμός… ονόματι Καλλίπολη |
Νουνιά Γεραμιάν Αρμενικά Οκτώβριος-Δεκέμβριος 2013 τεύχος 79 Η Άγκυρα, οργανώνεται από τώρα για να παρεμποδίσει τις τελετές μνήμης και τιμής της εκατονταετηρίδας της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Οι αρχηγοί των κρατών έχουν προσκληθεί στην Τουρκία για τις εκδηλώσεις της επετείου των εκατό ετών από τη μάχη της Καλλίπολης… στις 24 Απριλίου.
Σε δύο χρόνια, το 2015, άραγε η ιστορία θα είναι και πάλι σε θέση ώστε να μας προσφέρει για δεύτερη φορά την ίδια πικρή γεύση; Εν πάση περιπτώσει, όλα δείχνουν ότι η τουρκική διπλωματία εννοεί να συνεχίσει, με διαφορετικά μέσα, την εγκληματική πολιτική των προγόνων της, χρησιμοποιώντας όλους τους τρόπους για να αποπροασανατολίσει την κοινή γνώμη και να παρεμποδίσει όσο το δυνατόν τις τελετές μνήμης της εκατονταετηρίδας της Γενοκτονίας. Η Τουρκία, εκτός από το ότι φρόντισε να αναλάβει την προεδρία των G20 το 2015, γεγονός το οποίο την τοποθετεί σε θέση ισχύος στη διεθνή πολιτική σκηνή, φρόντισε να χρησιμοποιήσει ένα όπλο το οποίο ονομάζεται… Καλλίπολη. Πρόκειται για ένα επεισόδιο της μάχης των Δαρδανελλίων στη διάρκεια της οποίας οι στρατιώτες των εθνών της Αντάντ* επιχείρησαν να αποβιβαστούν στην Τουρκία. Συνέβη στις 25 Απριλίου 1915. Και αυτή η ημερομηνία, η εκατονταετηρίδα της οποίας εορτάζεται επίσης το 2015, αποτελεί για δύο τουλάχιστον χώρες -την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία - (οι οποίες έχασαν αντιστοίχως 8.709 και 2.721 άνδρες), ημέρα μνήμης υψίστης σημασίας. Τιμάται δε κάθε χρόνο στις δύο αυτές χώρες καθώς και σε όλες τις ανά τον κόσμο πρεσβείες τους. Αυτή η ήττα, αποτελεί εξίσου αντικείμενο τελετών στην Τουρκία, ιδίως όταν περίπου 8.000 Αυστραλοί και 2.000 Νεοζηλανδοί, στην πλειονότητά τους νέοι, ταξιδεύουν κάθε χρόνο στην Καλλίπολη στο όνομα του καθήκοντος μνήμης και τιμής. Ειρήνη και Συμφιλίωση Οι τουρκικές αρχές κατάλαβαν από πολύ νωρίς, το ενδιαφέρον το οποίο μπορούν να προκαλέσουν λόγω της εκατονταετηρίδας αυτής της μάχης, που τους επιτρέπει να το αναδείξουν προς τιμήν των θυμάτων. Από τη στιγμή κατά την οποία η Οθωμανική Αυτοκρατορία αποφάσισε να μπει στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο βομβαρδίζοντας τα ρωσικά λιμάνια στη Μαύρη θάλασσα στις 28 Οκτωβρίου 1914, η Καλλίπολη είναι το αποτέλεσμα μιας σύγκρουσης όπου η Τουρκία αντεπετέθη. Για τους Τούρκους λοιπόν, είναι εύκολο να τονίσουν αυτό το γεγονός για να προβάλλουν τη δικαιολογημένη τους άμυνα και τη μεγαλοψυχία του νικητή, καθώς η εκατονταετηρίδα της μάχης της Καλλίπολης παρουσιάζεται ως ο εορτασμός «της Ειρήνης και της Συμφιλίωσης». Επιπλέον, έχοντας πραγματοποιηθεί η απόβαση των αυστραλιανών και νεοζηλανδικών στρατευμάτων στις 25 Απριλίου 1915, επιτρέπει τον αντιπερισπασμό σε σχέση με την 24η Απριλίου και συνεπώς την Γενοκτονία των Αρμενίων με 1,5 εκατομμύρια νεκρούς. Άλλωστε, οι τούρκοι διπλωμάτες σκέφτηκαν να μετακινήσουν αυτήν την ημερομηνία την κατάλληλη στιγμή και να οργανώσουν ήδη από το 2000 τις κατ’ έτος τελετές μνήμης στις 24 και 25 Απριλίου. Η Αυστραλία πιάστηκε στην παγίδα και στις 26 Απριλίου 2012 η Πρωθυπουργός της, Τζούλια Γκίλαρντ, με την ευκαιρία της επίσκεψής της στην Καλλίπολη υπέγραψε κοινό ανακοινωθέν με τον Ερντογάν καθιστώντας το 2015 ως «το Έτος της Τουρκίας στην Αυστραλία» και το « Έτος της Αυστραλίας στην Τουρκία». Όσον αφορά την 24η Απριλίου 2015, η τουρκική στρατηγική υπολογίζει στην άφιξη της κας Γκίλαρντ στην Τουρκία για να δημιουργήσει μια αποτελεσματική εξέλιξη. Κατά συνέπεια προεξοφλεί ότι στη συνέχεια θα ακολουθήσει την ίδια κίνηση η Νέα Ζηλανδία, κατόπιν το Ηνωμένο Βασίλειο, ο Καναδάς, η Ιρλανδία και τέλος η Γαλλία η οποία υφίσταται ισχυρές πιέσεις για να παρευρεθεί. Η πρωτοβουλία της Συντονιστικής Επιτροπής των Αρμενικών Οργανώσεων της Γαλλίας Η κατάσταση είναι ακόμα πιο ανησυχητική καθώς στην σελίδα 76 της αναφοράς επί των «προτάσεων για μια διεθνή εκατονταετηρίδα» συντεταγμένη από τον Ζόζεφ Ζίμετ, γενικό διευθυντή της Αποστολής της Εκατονταετηρίδας του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, μπορούμε να διαβάσουμε: «Η Γαλλία η οποία συχνά λάμπει δια της απουσίας της, οφείλει αυτή τη φορά να είναι παρούσα στο πλευρό των χωρών της Βρετανικής Κοινοπολιτείας (Μ. Βρετανία, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Ινδία) στην πρόσκληση των τουρκικών αρχών στις 25 Απριλίου 2015». Σημειωτέον, ότι αυτό το έγγραφο των εκατόν και μιας σελίδων δεν κάνει καμία νύξη για τη Γενοκτονία των Αρμενίων ούτε ακόμα και για την Αρμενία. Αντιμέτωπη με αυτήν την χονδροειδή συμπεριφορά, η ηγεσία της Συντονιστικής Επιτροπής των Αρμενικών Οργανώσεων της Γαλλίας απέστειλε επιστολή στους πρέσβεις της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας στη Γαλλία. Με αυτήν εξηγεί ότι η μάχη της Καλλίπολης και η Γενοκτονία των Αρμενίων: «Δεν αλληλοπροσεγγίζουν μόνο ημερολογιακά, αλλά εξίσου και με δεσμούς αιτιότητας. Διότι δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι εάν οι Αυστραλοί και οι Νεοζηλανδοί είχαν διαπεράσει τις γραμμές των Οθωμανών στην Καλλίπολη, η Κωνσταντινούπολη θα έπεφτε σύντομα και η Πρώτη Γενοκτονία του 20ου αιώνα θα μπορούσε να αποφευχθεί. Επομένως η μάχη της Καλλίπολης και η Γενοκτονία των Αρμενίων συνδέονται ουσιαστικά, διότι η ήττα της Καλλίπολης κατέστησε δυνατή την πραγματοποίησή της. Αλλά, συνεχίζει η επιστολή, με το πρόσχημα να δώσουν έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα στην αναμνηστική επέτειο αυτής της μάχης, οι τουρκικές αρχές θέλουν να επεκτείνουν τις τελετές επί διήμερο και για το λόγο αυτό τις ξεκινούν στις… 24 Απριλίου, ημέρα μνήμης της γενοκτονίας(…). Ο χειρισμός είναι ξεκάθαρος και σας το λέμε χωρίς περιστροφές: Θα είναι ακατανόητο εάν, ένα δημοκρατικό κράτος όπως το δικό σας, εκπροσωπηθεί στην Τουρκία από τον Πρωθυπουργό του στις 24 Απριλίου 2015, ημέρα της εκατονταετηρίδος της Γενοκτονίας των Αρμενίων, ενώ η Τουρκία εξακολουθεί να αρνείται αυτό το ιστορικό γεγονός. Αντιθέτως, θεωρούμε ότι αυτή την ημέρα η θέση του οφείλει να είναι μαζί με τους άλλους αρχηγούς κρατών του πλανήτη στις τελετές μνήμης και τιμής της Γενοκτονίας των Αρμενίων οι οποίες θα πραγματοποιηθούν στο Ερεβάν». Σχεδόν ένα μήνα αργότερα, στις 5 Μαρτίου, η Συντονιστική Επιτροπή των Αρμενικών Οργανώσεων της Γαλλίας έλαβε απαντητική επιστολή εκ μέρους του Ρικ Ουέλς, πρέσβη της Αυστραλίας στη Γαλλία όπου αναφέρει: «Από το έτος 2000, οι τελετές μνήμης της μάχης της Καλλίπολης σε συνεργασία με τη Γαλλία και τις χώρες της Κοινοπολιτείας οργανώνονται στις 24 Απριλίου». Και σχετικά με τη γενοκτονία διευκρινίζει την «ξεκάθαρη» θέση της αυστραλιανής κυβερνήσεως ότι «δεν παρεμβαίνει σε αυτή την οδυνηρή ιστορική συζήτηση». Λογικά, αυτή η αξιόποινη όμως… διεκδικητική ουδετερότητα, επί της πρώτης γενοκτονίας του 20ου αιώνα υπονοεί ότι ο αυστραλός πρωθυπουργός δεν πηγαίνει ούτε στο Ερεβάν ούτε στην Καλλίπολη. Είναι όμως αυτό το νόημα του μηνύματος το οποίο απεστάλη από την πρεσβεία της Αυστραλίας στη Συντονιστική Επιτροπή των Αρμενικών Οργανώσεων της Γαλλίας; Γεγονότα Ουσιαστικώς Συνδεδεμένα Εν πάση περιπτώσει, θα είναι το λιγότερο λυπηρό, το ότι η εκατονταετηρίδα της μάχης της Καλλίπολης θα ευνοήσει για δεύτερη κατά σειρά φορά τον τουρκικό εθνικισμό. Πρώτη φορά το 1915, επιτρέποντας στην Τουρκία να εξουδετερώσει μια απόβαση η οποία -εάν είχε επιτύχει- θα μπορούσε να εμποδίσει τα σχέδιά της για την εξόντωση των Αρμενίων. Δεύτερη φορά, εκατό χρόνια αργότερα, στην προσπάθειά της να αποκρύψει ή το λιγότερο να παρεμποδίσει τις αναμνηστικές τελετές της γενοκτονίας στο Ερεβάν. Οι αυστραλοί και νεοζηλανδοί ήρωες, οι οποίοι θυσιάσθηκαν στο όνομα της ελευθερίας και της δημοκρατίας, αξίζουν κάτι καλύτερο από αυτό.
Πηγή: Nouvelles d’ Armenie *Σημείωση: Αντάντ: L’ Entente Cordiale (1914). Η Εγκάρδια Συνεννόηση. Η συμμαχία της Γαλλίας, της Αγγλίας και της Ρωσίας εναντίον της Γερμανίας κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. |