Αρά Παπιάν - «Μό­ντους Βι­βέ­ντι»

Μετάφραση Σαρκίς Αγαμπατιάν»

Απρίλιος - Ιούνιος 2013 τεύχος 77

Τα θερ­μά συγ­χα­ρη­τή­ριά μας προς το αρ­με­νι­κό έ­θνος εν όψει της νι­κη­φό­ρας η­μέ­ρας της «22ας ΝΟ­ΕΜ­ΒΡΙΟΥ - Η­ΜΕ­ΡΑΣ ΚΑ­ΤΟ­ΧΥΡΩ­ΣΗΣ ΤΩΝ ΔΙ­ΚΑΙΩ­ΜΑ­ΤΩΝ ΤΩΝ ΑΡ­ΜΕ­ΝΙΩΝ!» Ο πρό­ε­δρος των Η.Π.Α. Γού­ντροου Ου­ίλ­σον υ­πέ­γρα­ψε τη Διαι­τη­τι­κή Α­πό­φα­ση για τα σύ­νο­ρα με­τα­ξύ Αρ­με­νί­ας και Τουρ­κί­ας στις 22 Νο­εμ­βρί­ου 1920.

Τις προ­η­γού­με­νες δε­κα­ε­τί­ες η 24η Α­πρι­λίου θε­ω­ρεί­το ως μια α­πό τις ση­μα­ντι­κό­τε­ρες η­με­ρο­μη­νί­ες του αρ­με­νι­κού λα­ού, μια μέ­ρα που α­ντι­προ­σώ­πευε ί­σως την ε­πι­θυ­μί­α για ε­νό­τη­τα του έ­θνους. Για τους Αρ­μέ­νιους η η­με­ρο­μη­νί­α αυ­τή άρ­χι­σε πρώ­τα ως μια η­μέ­ρα ε­λε­γεί­ας και μνή­μης και στα­δια­κά ε­ξε­λί­χθη­κε σε η­μέ­ρα ιε­ρής α­γα­νάκτη­σης και α­παί­τη­σης για δι­καιο­σύ­νη μέ­σω της α­να­γνώ­ρι­σης της Γε­νο­κτο­νί­ας των Αρμενίων. Ω­στό­σο, η 24η Α­πρι­λί­ου εί­ναι μια η­μέ­ρα α­πώ­λειας, μια η­μέ­ρα α­φιε­ρω­μέ­νη στην α­να­γνώ­ρι­ση αυ­τής της μέ­γι­στης κα­τα­στρο­φής.

Εν τού­τοις, ως έ­να έ­θνος και ως μια κοι­νω­νί­α στην α­να­ζή­τη­ση δι­καιο­σύ­νης, έχου­με α­νά­γκη α­πό μια η­μέ­ρα που θα α­ντι­προ­σω­πεύ­ει τη νί­κη και την ε­πα­νόρ­θω­ση, μια η­μέ­ρα για την α­πο­κα­τά­στα­ση της δι­καιο­σύ­νης και των δι­καιω­μά­των μας. Έ­χου­με μια τέ­τοια μέ­ρα, μια μέ­ρα που δια­τη­ρεί ά­σβε­στη τη φλό­γα της νίκης, την 22α Νο­εμ­βρί­ου, την η­με­ρο­μη­νί­α της διαι­τη­τι­κής α­πό­φα­σης του προ­έ­δρου των Η­νω­μέ­νων Πο­λι­τειών Γού­ντροου Ου­ίλ­σον, ο ο­ποί­ος χά­ρα­ξε τα σύ­νο­ρα με­τα­ξύ Αρ­με­νί­ας και Τουρ­κί­ας. Ε­κεί­νη την η­μέ­ρα, η α­πό­φα­ση αυ­τή χο­ρη­γού­σε στη Δη­μο­κρα­τί­α της Αρ­με­νί­ας έ­να τμή­μα της ι­στο­ρι­κής πα­τρί­δας, στα βο­ρειο­α­να­το­λι­κά. Ε­κεί­νη η η­μέ­ρα κα­θι­στά ι­σχυ­ρή για πά­ντα μια α­πό­φα­ση, η ο­ποί­α εί­ναι νο­μι­κά τε­λε­σί­δι­κη και α­πα­ρά­γρα­πτη, σύμ­φω­να πά­ντο­τε με το διε­θνές δί­καιο.

Κα­θώς η διαι­τη­τι­κή α­πό­φα­ση εκ­δό­θη­κε στη βά­ση ε­νός α­πό­λυ­του συμ­βι­βα­σμού της Τουρ­κί­ας και της Αρ­με­νί­ας, ό­πως ε­πί­σης της Βρε­τα­νι­κής Αυ­το­κρα­το­ρί­ας, της Γαλ­λί­ας, της Ι­τα­λί­ας, της Ια­πω­νί­ας, της Πο­λω­νί­ας, της Πορ­το­γα­λί­ας, του Βελ­γί­ου, της Ελ­λά­δας, του Κα­να­δά, της Ιν­δί­ας, της Νο­τί­ου Α­φρι­κής, της Αυ­στρα­λί­ας, της Νέ­ας Ζη­λαν­δί­ας, της Τσε­χο­σλο­βα­κί­ας, της Γιου­γκο­σλα­βί­ας, της Ρου­μα­νί­ας, κα­θί­στα­ται ι­σχυ­ρό­τε­ρη δια της υ­πο­γρα­φής, εί­ναι ως εκ τού­του δεσμευ­τι­κή, τε­λε­σί­δι­κη και α­πα­ρά­γρα­πτη για ό­λες τις εν λό­γω χώ­ρες και των διά­δο­χων κρα­τών τους. Εί­ναι ε­πί­σης δε­σμευ­τι­κή, τε­λε­σί­δι­κη και α­πα­ρά­γρα­πτη για τις Η­νω­μέ­νες Πο­λι­τεί­ες, κα­θώς η διαι­τη­τι­κή α­πό­φα­ση φέ­ρει τη Με­γά­λη Σφρα­γί­δα των Η­νω­μέ­νων Πο­λι­τειών της Α­με­ρι­κής και τις υ­πο­γρα­φές του Προ­έδρου και του υπουρ­γού Ε­ξω­τε­ρι­κών.

Σύμ­φω­να με τις βα­σι­κές αρ­χές του διε­θνούς δι­καί­ου, που έ­χουν δια­τυ­πω­θεί σε πο­λυά­ριθ­μα διε­θνή έγ­γρα­φα, η διαι­τη­τι­κή α­πό­φα­ση πρέ­πει να ε­φαρ­μο­στεί α­πό ό­λα τα συμ­βαλ­λό­με­να μέ­ρη που α­να­φέ­ρο­νται στο έγ­γρα­φο, δη­λα­δή α­πό τις χώ­ρες που συμ­με­τεί­χαν σ’ αυ­τόν τον συμ­βι­βα­σμό. Εί­ναι α­δια­πραγ­μά­τευ­το κα­θή­κον τους, α­πό­λυ­τη ευ­θύ­νη τους. Ε­πο­μέ­νως, πρέ­πει να εί­ναι πα­νε­θνι­κό ζήτη­μα για μας, να α­παι­τή­σου­με απ’ αυ­τές τις χώ­ρες στις 22 Νο­εμ­βρί­ου κά­θε έ­τους να α­να­λά­βουν τις ευ­θύ­νες τους σύμ­φω­να με το διε­θνές δί­καιο, ό­χι α­πλώς ως μια χει­ρο­νο­μί­α κα­λής θέ­λη­σης, αλ­λά ως μια α­πό­λυ­τη και α­με­τά­κλη­τη διε­θνή υ­πο­χρέ­ω­ση που λη­σμό­νη­σαν και εν μέ­ρει α­πο­ποι­ή­θη­καν.

Η 22α Νο­εμ­βρί­ου πρέ­πει να καθιερωθεί ως η­μέ­ρα α­πο­κα­τά­στα­σης της δι­καιο­σύνης, ε­θνι­κών διεκ­δι­κή­σε­ων και ε­πα­νά­κτη­σης των στε­ρη­μέ­νων δι­καιω­μά­των μας. Με τα λό­για του με­γά­λου τέ­κνου της Αρ­με­νί­ας, Κα­ρε­κίν Νζτέχ, Η­μέ­ρα Κα­το­χύ­ρω­σης των Δι­καιω­μά­των των Αρ­με­νί­ων (χα­ϊ­ρε­να­ντι­ρου­τιάν ορ).

Tweet

Share