Το συγκρότημα παραδοσιακής μουσικής «Μεσόγειος» δημιουργήθηκε από μια ομάδα ανθρώπων με αγάπη για την παραδοσιακή μουσική, τα τραγούδια και τους σκοπούς της λαϊκής μας παράδοσης. Έχουν συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα της σύγχρονης παραδοσιακής μουσικής, ενώ συμμετείχαν σε πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις και δρώμενα τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Πρόσφατα, μετά από πρόσκληση δύο κοινωνικών φορέων της ελληνικής κοινότητας του Γερεβάν, ταξίδεψαν στην Αρμενία προκειμένου να συμμετάσχουν στις εκδηλώσεις μνήμης για την 108η επέτειο της Γενοκτονίας των Αρμενίων.

Το περιοδικό «Αρμενικά» συναντήθηκε με τα μέλη του ντουέτου «Μεσόγειος», τη μουσικό και συνθέτρια Αλεξάνδρα Τσούκη και τον εκπαιδευτικό πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, καθηγητή πολιτικών και νομικών σπουδών, δρ. Στέργιο Τάτσιο.

-Μιλήστε μας λίγο για το μουσικό σχήμα «Μεσόγειος». Πότε δημιουργήθηκε, με ποιον σκοπό και ποιες είναι οι δράσεις του;

Α.Τ. Το συγκρότημα δημιουργήθηκε τον Οκτώβριο του 2010. Στην αρχική του μορφή είχαμε βιολί, λαούτο, κρουστά, και για περίπου τρία χρόνια παίζαμε τραγούδια από Μικρά Ασία, Τουρκία και Κύπρο. Μετά ξεκινήσαμε τα τραγούδια της υδρογείου. Ένα ξεχωριστό ταξίδι στην υδρόγειο σε δεκαεπτά γλώσσες, το οποίο καταθέσαμε στο Υπουργείο Παιδείας, και αφού λάβαμε την έγκριση, τραγουδήσαμε αφιλοκερδώς σε τουλάχιστον τριάντα πέντε σχολεία στην επικράτεια. Αφού φτάσαμε στις είκοσι δύο γλώσσες, πήραμε νέα έγκριση και μπήκαμε σε πενήντα τέσσερα σχολεία, λύκεια και πανεπιστήμια, καθώς και σε διάφορα φεστιβάλ.

Από τον Οκτώβριο του 2013 είμαστε το ντουέτο «Μεσόγειος», και ό,τι κάνουμε είναι με προσωπικό μεράκι και εισόδημα. Συμμετείχαμε στο 41ο Διεθνές Παραδοσιακό Φεστιβάλ του Μπουργκάς στη Βουλγαρία, καθώς και στο Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής της Πάτμου, που διεξάγεται στον χώρο της αποκάλυψης.

Τον Φεβρουάριο του 2014 πήραμε μέρος και στο 2ο Παραδοσιακό Φεστιβάλ του Ασουάν της Αιγύπτου, με 37 βαθμούς Κελσίου. Ήταν υπέροχη εμπειρία, οι κάτοικοι μας υποδέχθηκαν πολύ θερμά. Κάθε μέρα τραγουδούσαμε σε άλλη περιοχή, με αποκορύφωμα το Αμπού Σιμπέλ. Το διάστημα 2014-2016 επισκεφθήκαμε το Παρίσι και εμφανιστήκαμε με τον τραγουδοποιό Yelas σε δύο μουσικές σκηνές, μετά στην πρεσβεία της Κίνας, στη Βιέννη, ενώ είχαμε και πρόσκληση για το φεστιβάλ της Βαλένθια στην Ισπανία, αλλά μας τα χάλασε ο κορονοϊός.

-Η σχέση σας με την Αρμενία πώς προέκυψε;

Α.Τ. Το 2022 επισκεφθήκαμε τον φίλο μας Μιχάλη Σερέπετζη, ο οποίος έχει παντρευτεί Αρμένισσα και μένει μόνιμα στην Αρμενία. Μείναμε επτά ημέρες και πήγαμε σε πολλά μέρη: Γκαρνί, Χορ Βιράμπ, στον ναό της Χριψιμέ, σε εργαστήρια χατσκάρ, στο Μουσείο Μαντεναταράν…

Ο κόσμος ήταν πολύ φιλικός απέναντί μας, σαν αδελφοί μας, κάτι πολύ λογικό, αφού μοιραζόμαστε κοινή ιστορία. Τότε γεννήθηκε η ιδέα να συμμετάσχουμε στις εκδηλώσεις μνήμης της Γενοκτονίας.

Ύστερα από τιμητική πρόσκληση της ελληνικής κοινότητας, επιστρέψαμε στην Αρμενία το Πάσχα του 2023, για δέκα ημέρες αυτή τη φορά, όπου δώσαμε δύο συναυλίες με μεγάλη επιτυχία, μία στην αίθουσα εκδηλώσεων του Εκπαιδευτικού και Πολιτιστικού Κέντρου των Εθνικών Μειονοτήτων της Αρμενίας, για την ελληνική κοινότητα του Γερεβάν, και μία στο αμφιθέατρο του Κρατικού Πανεπιστημίου του Γερεβάν, για τους φοιτητές. Επίσης, ύστερα από συνεργασία και συνεννόηση, και στο πλαίσιο μορφωτικών ανταλλαγών του Στέργιου με τη Λίζα Καριμιάν, διευθύντρια του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας του Κρατικού Πανεπιστημίου του Γερεβάν, ο Στέργιος έδωσε διάλεξη στην αγγλική γλώσσα με θέμα «Γνωριμία με τα ομηρικά έπη», την οποία παρακολούθησαν πολλοί καθηγητές και φοιτητές.

Έδωσε, επίσης, άλλη μία διάλεξη στο Κρατικό Πανεπιστήμιο Μπρουσώφ, με θέμα «Ακριτικά τραγούδια και το έπος του Διγενή Ακρίτα».

Σ.Τ. Εδώ θα πρέπει να καταθέσω κάτι που μας στεναχώρησε ιδιαίτερα. Το ελληνικό σχολείο στο Γερεβάν δεν υπάρχει πια.

Πήγα στην ελληνική πρεσβεία και προσφέρθηκα να διοργανώσουμε μια συναυλία για τον σκοπό αυτό, αλλά ήταν αδιάφοροι και αρνητικοί, σε αντίθεση με την αρμενική πρεσβεία, όπου ο κύριος Ντικράν ήταν πολύ ευγενικός και φιλικός. Εκεί μίλησα με κόσμο που παρακολούθησε τις διαλέξεις και προέρχεται από μεικτούς γάμους. Αυτοί ζουν στο Γερεβάν και κάνουν προσπάθειες τα παιδιά τους να μάθουν και την ελληνική γλώσσα.                                                                                                  

Πρέπει να πούμε κάτι ακόμη που μας συγκλόνισε και μας εξόργισε. Στο Γερεβάν είναι υψωμένα 5.500 λάβαρα για τους πεσόντες του πρόσφατου πολέμου στο Αρτσάχ, και ο κόσμος είναι ανενημέρωτος.

Τα ΜΜΕ αδιαφορούν, δεν προβάλλουν το θέμα, κάνουν προπαγάνδα και επιλεκτική ενημέρωση, είναι τραγικό.

-Έχετε σχέδια για το μέλλον;

Σ.Τ. Είμαστε σε συνεννόηση με την πρεσβεία, ώστε να βρεθούν ημερομηνίες για συναυλίες με θέμα «Από το Αραράτ στον Όλυμπο και από τον Όλυμπο στο Αραράτ».

«Α»

Tweet

Share