Στην Αναΐς Καζαντζιάν

Τεύχος: Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2009

Ο Γκαγκίκ Γαζαντζιάν γεννήθηκε το 1960 στο Eρεβάν. Ξεκίνησε τις σπουδές του στην σχολή “Π. Τερλεμεζιάν” και μετά συνέχισε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών του Eρεβάν, από το 1984 – 1990. Από το 1992, είναι μέλος της Ένωσης Ζωγράφων της Αρμενίας. Έχει πραγματοποιήσει δεκάδες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις σε Ευρώπη και Αμερική. Τον συναντήσαμε το καλοκαίρι, κατά την διάρκεια της επίσκεψής του στην Ελλάδα, και είχαμε μαζί του μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση.

Η ζωγραφική έχει να κάνει πάντα με πανανθρώπινες αξίες, αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα σε αυτήν

Τι είναι για τον Γκαγκίκ Γαζαντζιάν η ζωγραφική ;

Αυτή είναι η δουλειά μου. Καθημερινά, μπαίνω στο εργαστήριό μου και προσπαθώ να δουλέψω στο μέγιστο των δυνατοτήτων μου. Όταν αντιληφθώ πως κάτι καλό έχει σχηματιστεί πάνω στο τελάρο, το κρατάω και προσπαθώ να δουλέψω πάνω σε αυτό. Πολλές φορές, μπορεί να πάρει πολύ καιρό, μήνες, μέχρι να με ικανοποιήσει το τελικό αποτέλεσμα. Αν κάποιος βλέποντας το έργο μου, βρίσκει σ’ αυτό κάτι από τον εαυτό του και θέλει να το έχει, τότε μπορώ να πω πως είμαι ευτυχής.

Ποια είναι η επιρροή της αρμενικής ζωγραφικής στο έργο σας;

Είναι φυσιολογικό, το αρμενικό στοιχείο να πηγάζει από μέσα μας, αλλά αντλούμε στοιχεία από τον παγκόσμιο χώρο των εικαστικών τεχνών. Προσπαθώ να παρακολουθώ όλων των ειδών τις τέχνες, από όπου και αν προέρχονται αυτές. Είναι αδύνατον να μην έχει κανείς αυτήν τη σχέση. Αυτό συμβαίνει μόνο σε ζωγράφους που μπορεί να θεωρηθούν πριμιτίφ. Η ζωγραφική έχει να κάνει πάντα με πανανθρώπινες αξίες και αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα σε αυτήν.

Όταν βρίσκεστε μπροστά στο λευκό κανβά, έχετε πάντα κάτι συγκεκριμένο στο νου σας;

Ξέρετε, αυτό είναι μια μακρά διαδικασία, μέσα στην οποία μπορεί να είσαι και χρόνια. Δεν θα έλεγα πως όταν ξεκινάω ένα έργο, έχω σκεφτεί ακριβώς τι θέλω να ζωγραφίσω. Κάθε έργο μου συνδέεται με το προηγούμενο, αλλά και με το επόμενο.

Με ποιο θέμα θα ασχοληθώ, έχει να κάνει περισσότερο με την ψυχική μου κατάσταση και το τι περίοδο διανύω εκείνη την εποχή.

Πολλές φορές αυτό που βγαίνει, προέρχεται από το υποσυνείδητο. Για μένα, αυτή είναι και η πιο δημιουργική στιγμή.

Στη ζωγραφική, η λογική και η γνώση περισσότερο εμποδίζουν, παρά βοηθούν θα έλεγα.

Ως συνειδητοποιημένος άνθρωπος που έχει κρίση, πρέπει να έχεις τον έλεγχο του τι κάνεις. Κατά την άποψή μου, όσο περισσότερο ασυνείδητα καταφέρει να δουλέψει ένας ζωγράφος, τόσο καλύτερα αποτελέσματα θα έχει.

Κάποιοι κριτικοί, έχουν διαπιστώσει πως πολλά από τα έργα σας έχουν να κάνουν με τη ζωή της πόλης.

Έχω γεννηθεί και μεγαλώσει μέσα στην πόλη , στο πατρικό μου σπίτι, που είναι συγχρόνως και το εργαστήριό μου. Η δουλειά μου είναι το αποτέλεσμα των οπτικών μου παραστάσεων. Είναι αυτά που συναντώ καθημερινά, μέσα στην πόλη που ζω. Είναι φυσικά, οι άνθρωποί της και τα γεγονότα που εκτυλίσσονται σε αυτήν. Την συμπύκνωση όλων αυτών, την εκφράζω με φόρμες και χρώματα.

Και ο ρόλος των σκύλων που συναντάμε στα έργα σας ;

Τα σκυλιά που ζωγραφίζω, είναι σκυλιά που είναι κοντά στον άνθρωπο. Θα έλεγα ότι είναι και αυτά κάτι σαν τον άνθρωπο της πόλης. Έχει ενδιαφέρον για μένα, το πώς παρατηρούν τη ζωή της πόλης. Το πέρασμα των αυτοκινήτων, το πώς βρίσκουν τα πάντα και επιβιώνουν και αυτά παράλληλα με εμάς. Μπορεί να μην έχουν πλήρη επίγνωση της ύπαρξής τους ή όλων των δραστηριοτήτων του ανθρώπου άλλα είναι μάρτυρες, είναι παρατηρητές. Έχουν σαφή εικόνα των πραγμάτων και ένα δικό τους τρόπο επικοινωνίας.

Υπάρχει διεθνής αναγνώριση για τους νέους καλλιτέχνες της Αρμενίας ;

Η αναγνώριση στις εικαστικές τέχνες δεν έρχεται εύκολα. Δεν είναι σαν τους ποπ καλλιτέχνες, όπου μπορεί κάποιος να πετύχει από την μια μέρα στην άλλη. Χρειάζεται πολύς χρόνος για να επιτευχθεί η αναγνώριση. …Υπάρχουν βέβαια, εξαιρετικοί ζωγράφοι σήμερα στην Αρμενία που είναι ισάξιοι όλων των άλλων διεθνώς, αλλά δεν θα έλεγα ότι αυτήν την στιγμή υπάρχει κάποιος που να είναι διεθνώς καταξιωμένος.

Οι σχολές καλών τεχνών της Αρμενίας, παρέχουν καλή εκπαίδευση στους νέους καλλιτέχνες;

Οι σχολές είναι πολύ σημαντικές για την καλλιέργεια των νέων καλλιτεχνών, αλλά ακόμα πιο σημαντικός παράγοντας είναι η προσπάθεια που καταβάλει κάθε άνθρωπος ξεχωριστά. Υπάρχουν ζωγράφοι που είναι πολύ καλοί σαν φοιτητές, αλλά μετά δεν παράγουν εξίσου ενδιαφέροντα έργα. Και αντιθέτως, έχουν υπάρξει στην ιστορία της τέχνης, πολύ καλοί δημιουργοί πριμιτίφ, όπως ο Ανρύ Ρουσώ, που χωρίς καμία ιδιαίτερη εκπαίδευση, έχουν ξεχωρίσει.

Ποιος σε έχει επηρεάσει από τους μεγάλους ζωγράφους; Υπάρχει κάποιος που θαυμάζεις;

Θα έλεγα ότι όλοι οι μεγάλοι με έχουν επηρεάσει. Θα μπορούσα να αναφερθώ σε πάρα πολλούς, σε δεκάδες πολύ μεγάλους δημιουργούς. Δεν θα ήθελα να ξεχωρίσω κάποιους. Βέβαια, υπάρχουν μερικοί που έχουν μείνει στην ιστορία σαν “αξεπέραστα ινδάλματα”, όπως ο Βερμέερ, ο Ρεμπράντ και ο Πικάσο.

Υπάρχει κάτι που να σου αρέσει περισσότερο από τη ζωγραφική;

Ναι. Η μουσική! Με συναρπάζει περισσότερο και από τη ζωγραφική. Πιστεύω πως είναι ανώτερη και πιο απόλυτη. Και στις δύο τέχνες υπάρχει το συναίσθημα, αλλά εάν στη ζωγραφική υπερέχει ο νους, το νόημα και το θέμα, η μουσική απέχοντας από όλα αυτά είναι πιο ολοκληρωμένη, πλήρης και απόλυτη. Η ζωγραφική που είναι πιο κοντά στη μουσική, με εκφράζει καλύτερα.

Τι σου άρεσε πιο πολύ από την Ελλάδα ;

Το λευκό και το απέραντο γαλάζιο !

Tweet

Share