|
Στην Αζνίβ Κασπαριάν
Τεύχος: Μάιος-Ιούνιος 2010
Ο 26χρονος Βαχάκν Καραπετιάν γεννήθηκε στην Αρμενία. Εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα πριν από τέσσερα χρόνια. Αφού έμαθε την ελληνική γλώσσα με τη βοήθεια εθελοντών εκπαιδευτικών του συλλόγου «Οδυσσέας», γράφτηκε σε ένα ιδιωτικό ΙΕΚ και ξεκίνησε σπουδές εικονολήπτη. Το Μάρτιο, με την πρώτη του ταινία «Οδυσσέας», έλαβε μέρος στο 12ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και κατέκτησε το Βραβείο Κοινού για ξένη ταινία κάτω των 45 λεπτών.
Έκανα το ντοκιμαντέρ για να αρέσει στο κοινό και τελικά, το πέτυχα
Ποιο είναι το θέμα της ταινίας «Οδυσσέας»;
Τέσσερις μετανάστες οι οποίοι προέρχονται από διαφορετικές χώρες, Αλβανία, Ουκρανία, Ιράν και Αφγανιστάν, γνωρίζονται μέσα σε ένα σχολείο μεταναστών, το οποίο λειτουργεί στην Ελλάδα. Η ταινία διηγείται την καθημερινότητα αυτών των ανθρώπων μέσα στο σχολείο, όπου μέσα από μια θεατρική ομάδα βρίσκουν διέξοδο έκφρασης. Είναι έντονος ο προβληματισμός για τη συμπεριφορά των Ελλήνων απέναντι στους μετανάστες και τι πρέπει να κάνουν, ώστε να καταπολεμήσουν το ρατσισμό.
Τι σας έκανε να ασχοληθείτε με αυτό το θέμα;
Κι εγώ σπούδασα στο σχολείο αυτό. Οι καθηγητές διδάσκουν εθελοντικά την ελληνική γλώσσα και τα μαθήματα παρέχονται δωρεάν. Η ατμόσφαιρα μέσα στο σχολείο είναι ζεστή και φιλόξενη. Αποφάσισα, λοιπόν, να κάνω ένα ντοκιμαντέρ για το σχολείο μου, για όσους διδάσκουν και όσους σπουδάζουν σε αυτό.
Περιμένατε τη βράβευση στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης; Πώς αισθανθήκατε; Έχει σημασία το ότι κερδίσατε το βραβείο κοινού;
Όταν έκανα την ταινία «Οδυσσέας», ούτε που μου πέρασε από το μυαλό πως θα πάρω κάποιο βραβείο. Για μένα έχει πολύ μεγάλη σημασία ότι κέρδισα το βραβείο του κοινού. Έκανα το ντοκιμαντέρ για να αρέσει στο κοινό και, τελικά, αυτό πέτυχα.
Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετωπίσατε για να γυρίσετε την ταινία;
Σε όλη τη διαδικασία της προετοιμασίας είχα μεγάλες δυσκολίες. Η έλλειψη εξοπλισμού, παραγωγού και έμπειρων βοηθών ήταν σοβαρά θέματα, τα οποία έπρεπε ν’ αντιμετωπίσω. Τελικά, τα κατάφερα και η δουλειά μου βρήκε θετική ανταπόκριση από τους θεατές.
Θαυμάζετε τη δουλειά κάποιου σκηνοθέτη;
Πολλοί είναι οι σκηνοθέτες που μου προκαλούν το ενδιαφέρον, όμως περισσότερο θαυμάζω τη δουλειά των Ιταλών και των Αμερικανών.
Παρακολουθείτε τον αρμενικό κινηματογράφο; Ποια η γνώμη σας γι’ αυτόν;
Έχω δει σχεδόν όλες τις παλιές ταινίες του αρμενικού κινηματογράφου. Κάποιες από αυτές ξεχωρίζουν για την ποιότητά τους. Δυστυχώς, όμως, στις μέρες μας και οι συνάδελφοί μου στην Αρμενία αντιμετωπίζουν δυσκολίες, με συνέπεια να μην μπορούν να σκηνοθετούν ταινίες που να έχουν την ποιότητα των παλιών ταινιών.
Έχετε ήδη σχέδια για κάποια άλλη ταινία;
Βρίσκομαι στη διαδικασία της προετοιμασίας ενός ντοκιμαντέρ, το οποίο θα έχει ως θέμα τους Αρμένιους που ζουν στην Ελλάδα.
Η ιστορία θα ξεκινά από τους πρώτους Αρμένιους που ήρθαν στην Ελλάδα και θα φτάνει ως τις μέρες μας, τις σχέσεις μεταξύ τους, την αρμενική παροικία και τους αρμένιους οικονομικούς μετανάστες που ήρθαν αργότερα.
Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει κάτι τέτοιο και πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο, αφού υπάρχει πολύ και αξιόλογο υλικό, και θα είναι ένα ντοκιμαντέρ που θα δώσει την ευκαιρία σε πολλούς ανθρώπους να μάθουν για τους Αρμένιους.
Όπως με την ταινία «Οδυσσέας» έτσι και τώρα δεν έχω παραγωγό. Δουλεύοντας συγκεντρώνω κάποια χρήματα και τα επενδύω στην ταινία. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι στην Ελλάδα, οι οποίοι μου προσφέρουν τη βοήθειά τους εθελοντικά.
Τα προβλήματα είναι πολλά και πρέπει να ξεπεραστούν. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι μετανάστης και να προσπαθείς να ετοιμάσεις μια ταινία με θέμα την μετανάστευση.
|
