Η Δήμητρα Στασινοπούλου υπήρξε η πρώτη Ελληνίδα που φωτογράφισε το Μπουτάν και έχει βραβευτεί από την UNESCO. Παρ’ όλα αυτά, δεν αυτοπροσδιορίζεται ως φωτογράφος. Ξεκίνησε να ασχολείται με τη φωτογραφία στα 50 της χρόνια. Σήμερα, 17 χρόνια μετά, μετράει 5 έντυπες συλλογές και 5 ηλεκτρονικές.
Το 2017 ταξίδεψε στον Πόντο. Μετά την ολοκλήρωση της φωτογράφισης του Πόντου, πήγε στη λίμνη Βαν, στο ναό του Αγίου Σταυρού και στην ερειπωμένη μεσαιωνική αρμενική πρωτεύουσα Ανί.
Ακολούθησε ένα ταξίδι στο Ιράν, όπου επισκέφθηκε την αρμενική μονή του Αγίου Σωτήρος στο Ισφαχάν. Εντυπωσιασμένη από την εικονογράφηση του ναού και το ιστορικό-λαογραφικό μουσείο του, ταξίδεψε στα βόρεια της χώρας για να απαθανατίσει τα αρμενικά μοναστήρια του Αγίου Θαδδαίου¹ και του Αγίου Στεφάνου. Η φωτογράφος, στην πολύ ενδιαφέρουσα συνάντηση που είχαμε, μοιράστηκε μαζί μας εμπειρίες και εικόνες από τη μακραίωνη και έντονη αρμενική παρουσία στη χώρα και μας διέθεσε, χωρίς καμία απαίτηση, όλο το φωτογραφικό υλικό, αρμενικού ενδιαφέροντος, σε υψηλή ανάλυση, για να το αξιοποιήσουμε κατάλληλα.
Άλλωστε, δεν πουλάει ποτέ το υλικό της· όπως λέει η ίδια: «το προσφέρω σε ανθρώπους που ξέρω ότι θα το εκτιμήσουν».

Στον Μάικ Τσιλιγκιριάν
Οκτώβριος- Δεκέμβριος 2019, τεύχος 102

«Ξεκίνησα να φωτογραφίζω το 2003. Δούλευα στην οικογενειακή μας επιχείρηση στη Ρουμανία και πήρα μια μηχανή και φωτογράφισα για να δείξω στους φίλους μου στην Ελλάδα την όμορφη αυτή χώρα και τους ανθρώπους της. Μετά από δύο χρόνια εκδόθηκε το πρώτο άλμπουμ και ακολούθησε το Μπουτάν, η Ινδία, η Βιρμανία και η Παπούα. Μόνο στην Ινδία ταξίδεψα 11 φορές.
Στην Ανατολική Τουρκία πήγα πριν δύο χρόνια. Είχα εντυπωσιαστεί από μια φωτογραφία της εκκλησίας του Αγίου Σταυρού του 10ου αιώνα. Όταν την είδα από κοντά, συγκλονίστηκα. Έχω ταξιδέψει σε πάρα πολλά μέρη, αλλά αυτή η εκκλησία είναι η ομορφότερη που έχω δει. Το μέγεθός της δεν είναι μεγάλο, στην κατασκευή της έχει κρατηθεί το μέτρο σε σχέση με τον άνθρωπο, ενώ ολόκληρη περιβάλλεται από γλυπτά που απεικονίζουν εικόνες από την Καινή Διαθήκη.
Όταν έφτασα στην Ανί, στα εγκαταλελειμμένα μνημεία -έργα εξαιρετικής αρχιτεκτονικής τέχνης- ένα δυνατό συναίσθημα θλίψης με διαπέρασε και άρχισα να κλαίω. Φοβάμαι πως σε λίγα χρόνια δεν θα απομείνει τίποτα που να θυμίζει την αρχαία πόλη.
Στο πρόσφατο ταξίδι μου στο Ιράν έμεινα μόνο δυο μέρες στο Ισφαχάν και επισκέφτηκα τη μονή Αγίου Σωτήρος, που πραγματικά άξιζε τον κόπο.
Το εσωτερικό του ναού έχει καταπληκτικές αγιογραφίες που καλύπτουν όλους τους τοίχους, νομίζω πως είναι επηρεασμένες από την ιρανική τέχνη και την ευρωπαϊκή αναγεννησιακή ζωγραφική.
Το μουσείο της μονής έχει πολύ ενδιαφέρον. Περιλαμβάνει μια μεγάλη συλλογή μεσαιωνικών χειρογράφων. Η λαογραφική-εθνολογική συλλογή δείχνει τη ζωή και καθημερινότητα των ανθρώπων της αρμενικής κοινότητας του Ισφαχάν, η οποία πρέπει να έχει γνωρίσει περιόδους μεγάλης άνθησης και πλούτου.
Επίσης, φωτογράφισα τα αρμενικά μοναστήρια του Αγίου Θαδδαίου του 14ου αιώνα και του Αγίου Στεφάνου του 9ου αιώνα, που βρίσκονται στο Βόρειο Ιράν, σε περιοχές κάπως απομονωμένες. Εκείνη την ημέρα έκανα 620 χιλιόμετρα.
Θέλω ένα από τα επόμενα ταξίδια μου να είναι στην Αρμενία, ίσως την ερχόμενη άνοιξη. Χαίρομαι που ήρθα σε επαφή μαζί σας για να βοηθήσω, ώστε με αυτές τις εικόνες περισσότεροι άνθρωποι να ανακαλύψουν την καταπληκτική, όμορφη κουλτούρα του λαού σας. Η φωτογραφική δουλειά μου είναι ένα έργο αγάπης. Χαίρομαι να το μοιράζομαι με ανθρώπους και να τους δίνω την ευκαιρία να κάνουν ένα οπτικό ταξίδι μαζί μου».

1. Ο θρύλος λέει ότι εκεί είναι το μέρος όπου υπήρξε η παλαιότερη γνωστή εκκλησία, κατασκευασμένη το 68 μ.Χ. Μέρος του ιερού είναι του 7ου αιώνα.

Tweet

Share